قلعه انار

تاریخ احداث این بنا بر اساس گزارش ثبتی سازمان میراث فرهنگی و گردشگری ایران به دوره‌های پیش از اسلام بر می‌گردد. این ارگ در دوره صفویه بازسازی شده و مورد استفاده مجدد قرار گرفته است. علیرضا جعفری زند، باستان‌شناس و استاد دانشگاه درباره پیشینه ارگ انار به روزنامه شرق (۱۷ دی ۱۳۹۰) گفته است: "این بنا در دوره ساسانی شکل گرفته و در دوره اسلامی تکمیل شده است، یعنی مجموعه ‌ای از دوران‌های مختلف را در خودش دارد، دقیقا مثل همان حالتی که ارگ بم داشت. این باستان شناس می‌گوید ممکن است در کاوش‌ها و لایه‌نگاری‌ها، لایه‌های اشکانی یا قدیمی‌تر نیز در این ارگ یافت شود. بناهای داخلی اين ارگ حدود ۲۵ سال پيش سالم بوده به خصوص اطاق‌های دو طبقه آن که کاملاً قابل استفاده بوده‌اند، اما یک عضو سپاه پاسداران در نخستین سال‌های پس از انقلاب سال ۱۳۵۷ ایران با ورود به این ارگ بخش زیادی از ساختمان‌های داخلی آن را به این دلیل که "محل فساد" بوده‌اند، تخریب کرده است. این ارگ مورد فعاليت‌های پژوهشی نظير کاوش‌ها و حفاری‌های باستان شناسانه قرار نگرفته است. پلان ارگ به شکل مستطيل می‌باشد که در جهت شرق به غرب کشيده شده است. اين پلان مستطيل شکل بر روی تپه‌ای واقع شده که توسط شش برج و بارو، محصور گرديده است. اين ارگ متشکل از فضاهای يک طبقه و دو طبقه‌ای است که فضاهای يک طبقه عمدتاً در حاشيه ارگ قرار گرفته‌اند و دارای کاربری خدماتی، مسکونی بوده‌اند و در واقع بخش عامه‌نشين آن محسوب می‌شود که شامل فضاهای خدماتی نظير اصطبل‌ها، طويله‌ها و ... و همچنين محل سکونت مردم عادی و خدم و حشم می‌باشد. بناهای دو طبقه که در مرکز ارگ واقع شده‌اند مقر حکومتی و مرکز سياسی ارگ می‌باشند که کاوش‌های باستان شناسی می‌تواند در بررسی دقيق نوع نقشه، معرفی فضاها، عناصر تشکيل دهنده و نحوه استقرار آنها در مجموعه کمک شايانی کنند. ورودی ضلع شمالی این ارگ که بین دو برج قرار گرفته، در اثر تخريب در ابتدای انقلاب ايجاد شده است. ورودی اصلی در ضلع جنوبی قلعه در خیابان رازی قرار دارد.