کافه رستوران عمارت سیمون

بر اساس شواهد موجود مالک اصلی خانۀ خواجه سیمون، یکی از تاجران بنام در قرن هجدهم میلادی بوده که وضعیت مالی خوبی نیز داشته است. در اسناد و مدارک مکتوب، آمده که وی علاوه بر فعالیت تجاری و ‏اجتماعی در امور خیریه پیشقدم بوده و سرپرستی حدود سی خانوار را در فریدن بر عهده داشته است. او در 1240ق/1824م به دست ‏حاجی هاشم خان، حاکم وقت، کشته شد.‏
در 1259ق/ 1843م، یعنی نوزده سال پس از مرگ وی اسقف هُوانس سورنیان خانۀ سیمون را از کلانتر قوکاس خریداری کرد.‏ ‏خلیفۀ جلفا ملک مذکور را برای آموزش علوم دینی و به منزلۀ مدرسۀ دینی ارمنی، مورد استفاده قرار داد. در 1310ق/ 1892م با کوشش خلیفه یسائی تعمیرات و بازسازی بسیاری در این بنا صورت گرفت. در متن کتیبۀ سنگی نصب شده بر ‏نمای شمالی طبقۀ فوقانی، که مربوط به همان دوره است، چنین آمده:
«این خانه متعلق به کلیسای وانک، که معروف به خانۀ سیمون ‏است، با سعی وافر در حفظ معماری خود در زمان خلیفه یسائی تفلیسی، بیست و دومین پیشوای مذهبی کلیسای وانک جلفای نو، ‏در 1892 نوسازی شد».‏
پس از تعمیرات کاربری خانه تغییر یافت و خانۀ سیمون از1329ق/ 1911م به منزلۀ بیمارستان مورد استفاده قرار گرفت و بیمارستان بغوزخانیان،
که در1326ق/ 1908م در نزدیکی کلیسای هُوانس در چهارسو تأسیس شده بود، به خانۀ سیمون انتقال یافت. از شواهد و گزارش ها چنین بر می آید که کلیۀ کارهای بالینی در این مرکز انجام می شده است.