امامزاده محمد سبزپوشان - شهرکرد

ش لوده بنا از سنگ و لاشه ،ملاط گل و خشت وچوب است وظا هرا در ابتدا يك چهار طاقي مفرد متعلق به دوره صفويه بوده كه در سا ليان قبل ،شبستان به آن ملحق شده است .

بقعه در چهارجهت صفه كوتاهي دارد ودر هزار زاويه يك طاق نما تشكيل شده است وسپس بقعه از مربع به دايره مبدل گشته وگنبد عرق چيني بنا به قطر4وارتفاع بيش از دو متر برآن استوار شده است.

كف و تا 1 متر از اتاق مرقد را موازئيك وبا سنگ مرمر پوشش داده اند و الباقي بنا گچ اندود و نقا شي به رنگ سبز شده است .

ضريح چوبي و قديمي امامزاده كه داراي كنده كاري هاي ظريف و كتيبه زيبا يي است ،نوشته شده .،خواهي اگر تو نام ونشان از اين مزار /سلطان محمد است ز نيكان سبزوار ضريح به ابعاد 20/1×5/2 وبه ارتفاع 60/1متر است ودر گوشه اي از اتاق غربي بقعه قرار دارد .

ضريح جديد امامزاده كهبه ابعاد 5/2×5/ 1 متر از آب طلا و نقره ساخته شده برروي در آن در زمينه مينا كاري كتيبه ذيل نوشته شده ا ست )) ضريح مرقد مطهر امامزاده سيد محمد سلطان سبز پوش كه به همت هيات امنا امامزاده وبا همكاري ومساعدت اداره اوقاف و امور خيريه استان در سال 1387 ساخته ونصب گرديد،سازنده سيد مرتضي احمدي .))

در غرب بقغه اتاقي به ابعاد6×12 متر دارد كه در آ ن از جا نب شما ل باز مي شود ودر ي نيز در جا نب مشرق به داخل حرم دارد.در جنوب اتاق مرقد نيز ،اتاقي به ابعاد 4×10 متر قرار دارد كه دري از جانب مشرق به داخل و پنجره اي جهت نور گيري در جنوب دارد.ورودي بقعه از جانب مشرق است كه خود داراي ايواني به عرض 3و طول 10 متر مي باشد وتمام نماي ديوار آن با آجر سه سانتي تز ئين شده است .صحن بقعه مشجر و داراي آشپزخا نه وسرويس هاي بهداشتي و چند وسايل براي بازي كودكا ن است. اهالي بر اين باورند كه امامزاده سيد محمد از نوادگان اما م زين العا بدين عليه السلام است.

به اعتقاد برخي از محققين ، شخصيت مد فون در اين بقعه با يازده واسطه به امام سجاد عليه السلام نسب مي رساند كه از قرار ذيل است:سيد محمد بن ابي طا لب بن حسن بن اخمد بن محمد بن احمد البروجردي بن جعفر بن حسين بن علي القتيل بن حسن المكوف بن حسن الافطس بن علي الاصغر بن امام علي بن الحسين السجاد عليه السلام .

او مكني به ابو طا لب ، ومشهور به سلطان محمد ومعروف به سلطان سبز پوش ا ست.چنانچه گفته شد ،جد بزرگواراوسيد احمد بروجردي ،از بزرگان سادات جبل به شما ر مي آمد كه به جهت سكونت در بروجرد به احمد بروجردي خوانده شد.در انتهاي قرن چهارم هجري فرزندان احمد بروجردي در شهرها ي جبل به من جمله بروجن ونواحي آن پراكنده شدندكه يكي از آنان محمد بن احمد ،مكني به ابو طا لب است كه ابتدا به دينور مهاجرت نمود وسپس به همراه فرزندش احمد به بروجن آمد ودر اين شهر رحل اقامت افكند .احمد بن محمد بن احمد بروجردي ،در بروجن صاحب فرزندي به نام حسن شد كه سيدي جليل القدر وعظيم الشان بود ،اويك فرزند به نام ابوطا لب داشت كه در برخي از منابع به عنوان سيد طالب ياد شده است.

سيد ابو طالب صاحب فرزندي به نام سيد محمد بود كه زياده باحشمت وبزرگوار وسيدي جليل القدر بود.او به جهت ريا ست معنوي بر منطقه جبل وبه ويژشهر بروجن ونواحي آن به سلطان سيد محمد مشهور گشت و صاحب فرزند با كمال وفاضلي بودكه نامش ابو طالب زين الدين وملقب به اعجمي بود .خاندان سلطان سيد محمد به جهت زهد وتقوي از سرآمدان عصر خويش به شمار مي رفتند واز نقباء اشراف منطقه جبل ،دينور ،بروجن وبروجرد بودند .متا سفانه در منابع موجود از تاريخ وفات و نام همسر سيد محمد به درستي ذكر نشده است ،اما باوجودواسطه ها درنسب شريف او مي توان حدس زد كه آن جناب در نيمه نخست قرن پنجم هجري در اين منطقه وفات يافته است. برخي احتمال دادند كه علت ملقب شدن اين امامزاده به سبزه پوش بدان جهت است كه آن حضرت درسال 328 ه.ق بد نيا آمده است . زيرا كلمه سبزه پوش طبق حروف ابجد با تبديل پ به بسال 328ه.ق به دست مي آيد.