محمد گلریز

محمد گلریز که نام اصلی وی، محمد علی گلپایگانی است به سال 1325 در تهران متولد شد. پدرش که از مداحان بزرگ و سرشناس اهل بیت (ع) تهران بود از صدایی بسیار رسا و جذاب برخوردار بود و برادرانش نیز از صدایی خوش و خوب برخوردار میباشند، پس باید به جرأت اعتراف کرد که صدای خوب در این خانواده موروثی است. استاد اولیه و مشوق وی، پدرش بود ولی کلا آواز و موسیقی را نزد برادرش اکبر گلپایگانی فراگرفت و از سال 1352 کار خود را در رادیو رسما آعاز کردو حدود سال 1353 در کلاس مرحوم ادیب خوانساری و سرخوش به فراگیری بیشتر در موسیقی پرداخت و همزمان با گروه شیدا هم همکاری میکرد و اولین آهنگ وی که در این گروه توسط فریدون شهبازیان به سرپرستی محمدرضا لطفی ضبط شد، از «شیدا» بود. پس از چندی در برنامه‏های «گلچین هفته» شرکت کرد و حدود ده آهنگ در این سری برنامه اجرا نمود. محمدعلی گلپایگانی، علت انتخال نام «گلریز» را برای خود این گونه بیان میکند: «در زمانی که در رادیو تازه شروع به همکاری نموده بودم، جهت ضبط آهنگی از «شیدا» به دیدار دکتر نورعلیخان برومند رفته بودم و در انجا غزلی از حافظ را در دستگاه شور، خواندم تا به گوشه «گلریز» رسیدم (گونه‏ای در دستگاه شور). استاد برومند به‏دلیل خشنودی از این اجرا پیشنهاد کرد تا نام هنری خود را «گلریز» بگذارم و از آن پس با همین نام نزدیک به ده ترانه از عارف و شیدا و گروه شیدا در برنامه گلچین هفته اجرا کرده‏ام.» از سال 1358، پس از پیروزی انقلاب اسلامی اولین کار خود را به نام «سرود نیایش» از مرحوم رضاقلی ملکی، سپس سرود «این بانگ آزادی» با شعر حمید سبزواری و آهنگ احمدعلی راغب را اجرا کرد. سپس سرودهای «ای شهید مطهر»، «رفتند یاران»، «خجسته باد این پیروزی»، «ای شهیدان خدایی نامتان پاینده باد» را خواند همچنین آوازهایی را در برنامه «با محرمان خلوت انس» با موسیقی و بدون موسیقی به‏اجرا درآورد و آهنگ «دریغا» که آهنگ آن از محمدعلی شکوهی و با شعری از حمید سبزواری ساخته شده بود، به مناسبت رحلت حضرت امام خمینی (ره) اجرا کرد. محمد گلریز حدود یکصد و ده آهنگ اجرا کرده که آهنگ‏های آنرا، آهنگسازانی چون محمدعلی کیانی نژاد، محمدرضا لطفی، رضاقلی ملکی، احمدعلی راغب، محمدعلی شکوهی و... ساخته‏اند. وی معتقد است: «نخستین هدف موسیقی باید رسیدن به کمال و معنویت باشد. پدید آورندگان موسیقی باید ضمن بهره‏گیری خوب از کلام، بیشترین هنر خود را در تلفیق موسیقی و کلام به خرج دهند تا بهره‏ای معنوی عاید شنوندگان گردد. نباید گذاشت موسیقی به وسیله‏ای برای وقت گذرانی و پر کردن اوقات فراغت تبدیل شود. به همین دلیل، به مسئولین صدا و سیما پیشنهاد میکنم وقت مشخصی را برای پخش موسییقی سنتی و غیر سنتی در نظر گیرند و از پخش بدون برنامه موسیقی در بین برنامه‏ها اجتناب کنند.» محمد گلریز، در برنامه فرهنگی و هنری و کارهای خیریه، خود یکی از پیشگامان است، در کنسرتی که در تالار رودکی (وحدت) به نفع زلزله‏زدگان گیلان برپا کرد فعالانه شرکت نمود و در سال 1364 نیز از طریق وزارت ارشاد اسلامی تحت قراردادهای فرهنگی هنری بین ایران و کشورهای جهان، همراه هنرمندانی چون: محمدعلی شکوهی، هادی منتظری، داود یاسری و تنی چند از هنرمندان دیگر به کشور ژاپن مسافرت و برنامه‏های موسیقی سنتی را اجرا کردند. محمدعلی گلپایگانی از سال 1349 به استخدام بانک صادرات ایران درآمد، ابتدا در اداره ماشین‏های الکترونیک سپس به اداره روابط عمومی منتقل و در آن اداره مشغول کار گردید. از برخورد محبت‏آمیزی که این هنرمند با نگارنده در این اداره داشت، حس کردم که انگار، وی سالها رشته روابط عمومی و علوم ارتباطات را طی کرده که با ارباب رجوع این‏گونه مردمی روبرو میگردد.