علی بن محمد بن ابراهیم بن موسی بن جعفر

در کیلو متر ۱۵ سیرجان بین راه سیرجان و قلعه‌ی سنگ بقعه‌ی علی بن محمد بن ابراهیم بن موسی بن جعفر(ع) واقع است. وی در سال ۲۰۱ هجری قمری مقارن هجرت امام رضا(ع) از طریق اهواز و فارس به قصد دیدار آن حضرت به این سامان آمد تا اینکه پس از شهادت امام رضا(ع) به دست عمال بنی عباس به فیض شهادت نائل شد. تا سال۱۲۵۳ قمری که توسط یکی از خوانین راه سیل تغییر داده شد، این حرم شریف به علت قرار داشتن در مسیر رودخانه دست خوش آسیب قرار می‌گرفت و از آن به بعد خوشبختانه از این گونه صدمات مصون مانده است در سال ۱۲۵۵ قمری در زمان سلطنت محمد شاه قاجار حیدر قلی خان که باعث تغییر مسیر رودخانه گشته بود با هزینه‌ی شخصی حرم و بقعه و گنبد مستحکمی بنا نمود و با نقوش و خطوط زیبا و اشعاری درباره ی آن بزرگوار دیوارها و سقوف را زینت داد. جعبه ی خاتمی که قبر امامزاده را در خود جای داده ارزِش هنری والایی دارد و قدمت آن به چندین قرن قبل می رسد. این مکان متبرک در روزهای تعطیل و ایام مناسبتی، از پر رفت و آمدترین اماکن سیرجان و شهرها و روستاهای اطراف می‌باشد. این مکان هر ساله میزبان زائران بسیاری می باشد ودارای مهمان‌سراهای بسیاری نیز هست. همچنین این امام زاده دارای موقوفات بسیار زیادی از قبیل باغات وزمین های بایر و حتی کارخانه یخ‌سازی می باشد. دوران زندگی امامزاده علی (ع) با خلافت متوکل عباسی دهمین خلیفه عباسی بوده است، به روایت کتاب ( اعیان الشیعه ): پدر بزرگوار امام زاده علی ع که به ابراهیم مجاب معروف بوده است در سال ۲۴۷ قمری – پس از کشته شدن متوکل به دست پسرش – به کربلا عزیمت نموده و در آنجا ساکن شده است. همچنین کتاب { لباب الانساب } ذکر نموده است: ابراهیم مجاب در سال ۲۵۸ قمری وارد نیشابور شده است. در حدیثی دیگر از همین کتاب و نیز به اعتقاد صاحب کتاب {تهذیب الانساب} که از علمای قرن چهارم بوده ، روایت شده است: امام زاده علی (ع) در سیرجان متولد شده است. طبق گزارش آستان قدس رضوی به نقل از تهذیب الانساب: وفات امام زاده علی (ع) زمانی صورت گرفت که خاندان مطهر امام زاده در اوایل قرن سوم هجری به سیرجان مهاجرت کرده و در آنجا ساکن شده بودند. امامزاده علی ع سالیان طولانی وظیفه رهبری ، ارشاد و پیشوایی مردم سیرجان را بر عهده داشته و پس از پایان عمر مبارکشان نیز در سیرجان به خاک سپرده شده اند. همچنین فرزندان و نوادگان ایشان نیز سالها در سیرجان سکونت داشتند و پس از وفات در همین مکان به خاک دفن شده اند.